Een aartsmoeilijke opdracht voor zowel het dames- als het herenteam in de beker van Vlaanderen. Na een emotionele week, waarin Jos veel te vroeg van ons heenging, wouden de Spartanen zich alvast voor hem dubbel plooien om zoveel mogelijk punten te vergaren.

Voor de dames was er slechts één doel en dat was om zich te redden. Geen onmogelijke opdracht want de vorige jaren draaiden onze dames telkens mee in de middenmoot. Toch werden beide afdelingen in tweede grondig door elkaar gehaald waardoor de tegenstand moeilijk in te schatten was.

Britt Colliers, sinds vorig jaar hordenloopster, mocht de bekercompetitie openen. In 2009 raakte ze een horde en kwam ten val maar dit jaar lukte alles zoals gehoopt. Britt kwam na 18”94 over de finish, ruim een seconde sneller dan het clubrecord bij de juniors. Enkel de ontoelaatbare rugwind verhindert dat Britt op de tabellen zal terechtkomen. Op de 400m sloeg het noodlot dan een eerste keer toe. Sarah Peersman startte iets té enthousiast en werd teruggeschoten door de starter. SPBO dus zonder punten. Vervolgens kwamen onze drie werpsters aan de beurt. Dorien Van Gool, die voor de gelegenheid het hoogspringen voor haar rekening nam, begon aarzelend maar kwam al vlug op dreef. Ze ging uiteindelijk over 1m45 en werd gedeeld vierde.

De zusjes Hannah en Eva Van Puyvelde moesten gezamenlijk aan de bak in respectievelijk het kogelstoten en speerwerpen. Hannah wierp zich met 10m03 naar plaats 5 en Eva deed met haar 34m33 en bijbehorende derde plaats zelfs nog beter! Vervolgens was het de beurt aan Lise Verbruggen. De scholiere startte vlot en werd mede door de meewind naar een nieuwe persoonlijke besttijd van 13”12 gestuwd. Een veel snellere tijd dan vorige jaren maar toch minder punten (4ptn), een vreemde reeks waar de dames inzitten.

Op de halve- en hele fondnummers kregen we dan vooral met pech te maken. De ferme wind zorgde er voor dat Sofie Polfliet op de 800m een beetje afgescheiden werd van de kopgroep en ze moeste meteen de achtervolging inzetten. Uiteindelijk kon ze nog een atlete remonteren en finishte als negende in 2’45”43. Op de 1500m verdient Anneke Pauwels ongetwijfeld een medaille voor moed en zelfopoffering. De sprintster hielp haar club voortreffelijk door Ankes afzegging van het laatste moment op te vangen. Anneke finishte eervol laatste in 6’05”12 (in tweede B zou ze daarmee nog 3 punten hebben gehaald!) En op de 3000m tenslotte had Kim Aerts niet meer de topvorm van vorig jaar te pakken. Ze bleef echter strijden en liep 14’09”07 en bezorgde SPBO nog een broodnodig punt want de spartadames waren weggezakt naar de onderste regionen van het klassement.

Zowel Dorien als Lise, die beiden dubbelden, gaven onze club echter terug wat ademruimte. Dorien werd derde met de discus (33m17) en Lise verpulverde haar persoonlijk record op de 200m tot 26”77 en werd eveneens derde. Emma Moens, cadet en nog maar enkele maanden actief atleet kon haar stunt van een week eerder (toen 4m57) niet herhalen en sprong uiteindelijk 4m02 wat eveneens een punt opleverde. Al voor de estafette was al duidelijk dat degraderen er niet meer inzat maar toch lieten onze estafettedames (Anneke-Sarah-Britt-Lise) zich nog van hun beste kant zien. Ze werden tweede in hun reeks en 52”91, exact dezelfde tijd als vorig jaar maar toen liep Anouk Vroemans nog mee. Een mooie dag die hoofdzakelijk probleemloos verliep. De traktatie van onze voorzitter lieten onze dames zich welgevallen.

Bij de mannen zou er enkel mits een waar mirakel ook volgend jaar in tweede kunnen aangetreden worden. De afwezigheid van sterkhouder Jan Laureys en niemand die in de bak geraakt met hinkstapspringen drukten ons meteen in een underdogpositie. Voor Johan meteen een reden om een zotte belofte te doen. Indien de mannen zich zouden kunnen handhaven in tweede zou hij blootsvoets naar het grotteke van Branst gaan. Hij kreeg meteen bijval van Sven Laisnez en Koen Van Steertegem. Maar Spartanen zijn pas op hun sterkst als ze in een underdogpositie worden gedrukt.

Johan opende meteen sterk op de 400m horden. Hij won zijn reeks in 62”24 en werd uiteindelijk vierde op 12 deelnemers. Ook Koens 400m leverde onze club 9 punten op. Ondanks een stevige tegenwind in de laatste rechte lijn finishte hij in 53”16. Na de vijfde plaats van Jens Bosman op de 100m (12”27) stond SPBO zowaar verrassend derde in de tussenstand. Na het hinkstapspringen zakten de mannen uiteraard terug. Stefan Peeters kreeg de moeilijke taak om Jan te vervangen maar deed dit voortreffelijk. Op het kogelstoten wierp hij 7m65 en kon nog een concurrent achter zich houden. Even later haalde hij nog een punt bij het discuswerpen (18m52), en die punten bleken achteraf gezien ontzettend belangrijk.

Ook Jasper Segers was weer goed voor heel wat punten. Eerst sprong hij 1m75 en bezorgde de club 7,5 punten en quasi tegelijkertijd wierp hij zijn speer 46m85 ver (8 punten). SPBO stond op dat moment nog steeds in de veilige zone. De halve fondnummers werden geopend door Gerrit Van Assche. Gerritje liep, op zijn traditioneel enige wedstrijd van het jaar, 2’07”23 en hield al sprintend nog 3 atleten achter zich. Op de 1500m viel Jeroen Van De Voorde meteen in een tweede pelotonnetje. Hij pakte het tactisch ontzettend goed aan en liet zich gewoon meedrijven. Met nog 200m te gaan plaatste hij een demarrage en werd knap achtste in een nieuw persoonlijk record van 4’17”60.

Koen Spiessens nam dan weer de 3000m voor zijn rekening. Ondanks de stevige wind, die het voor alle lopers ontzettend moeilijk maakte, kon hij zijn clubrecord aanscherpen tot 9’27”90! Guy Van Lent, in laatste instantie opgevist om een zieke Walter DE Bondt te vervangen, moest in ondankbare omstandigheden de 5000m lopen. Onze master streed voor wat hij waard was en haalde een punt binnen met zijn 18’45”25. Op het verspringen hielp Bart Van Reeth zijn club uit de nood. Bart, eveneens goed voor een punt, sprong uiteindelijk 4m80 tegen de wind in.
Op de 200m werd er op enkele punten van Sven Laisnez gerekend. Sven die licht geblesseerd was, was zo gemotiveerd dat hij voor het startschot al vertrok en werd genadeloos puntenloos teruggestuurd. Omdat de concurrenten op deze laatste nummers toch wat punten hadden gesprokkeld kwam SPBO in de degradatiezone terecht. Enkel twee goede estafettenummers zouden onze club nog kunnen redden. Sven, Johan, Jasper en Bart deden het alvast zeer goed in de 4x100m. Het viertal liep 47”82 en zag FLAC2 gediskwalificeerd uitvallen waardoor de laatste plaats niet meer mogelijk was.

Om de onzekere elfde plaats te ontwijken mochten we slechts 3,5 punten prijsgeven op Zottegem. Koen VS, Gerrit en Jeroen liepen alvast goed en Bart (jaja twee estafettes na elkaar) liep in de laatste rechte nog 2 atleten voorbij. De 3’39”94 was niet enkel goed voor 5 punten maar gaf SPBO ook zekerheid van het behoud! Het mirakel was een feit. De bedevaart naar het grotteke van Branst volgt…
Volgend jaar zal er met onze club rekening moeten worden gehouden in tweede!

 

Verslag geschreven door: Johan Permentier